In tegenstelling tot anorexia kan men het eetgedrag bij boulimie niet veranderen. Men probeert wel te diëten maar de honger overheerst en eindigt in een waar “vreetfestijn”. De eetbuien vinden altijd stiekem plaats. In gezelschap eet een boulimie patiënt weinig of soms zelfs helemaal niet onder het mom van “net gegeten, of geen honger”. Veel boulimie patiënten geven als reden voor niet mee eten dat zij een streng dieet volgen, dit verklaard tevens het snelle verlies van gewicht. Een boulimie patiënt zal steeds vaker eten in gezelschap vermijden en niet naar gelegenheden gaan waarbij voedselwaren worden aangeboden. Men zondert zich steeds vaker *af.
Als* men niet alleen woont dan zal de boulimie patiënt op verschillende plaatsen eten gaan verstoppen om aan een eetaanval toe te kunnen geven. Naast het opvallende eetpatroon gaan de meeste boulimie patiënten intensief sporten om de aangekomen grammen weer snel te verliezen. Men voelt zich snel te dik, hierdoor kunnen wisselende stemmingen ontstaan, neerslachtigheid en soms zelfs depressiviteit. De symptomen van boulimie zijn vaak minder goed te zien dan bij anorexia waar iemand helemaal niet eet. Toch zijn de symptomen voor een goed toeschouwer wel merkbaar. Het meest opvallende is het niet eten of als het niet anders kan, direct na het eten naar de wc gaan. Het snelle gewichtverlies is eveneens een bekend symptoom. Duurt het lang voor boulimie ontdekt wordt dan ontstaan er zichtbare lichamelijke gevolgen. Gebruikt men constant laxeermiddelen dan zijn deze vaak eerder zichtbaar. Men voelt zich slap en futloos, huid en haar zien er vaal en dof uit, men heeft het snel koud en vaak buikkrampen door de laxeermiddelen.