Bij een secundaire vorm van glaucoom kunnen symptomen zichtbaar worden die afkomstig zijn van de oorzaak van het glaucoom. Je kunt hierbij bijvoorbeeld last krijgen van licht of pijn. Maar ook hier treedt het verminderd zichtvermogen op. Opvallend bij glaucoom is de ontdekking van slechtziendheid doordat men ergens tegenaan loopt en men dit voorwerp of soms zelfs de persoon helemaal niet gezien heeft. Is een glaucoom aangeboren dan kan de baby slecht tegen licht, flitsen van fotocamera’s zijn een hel voor het kind. Een opvallend symptoom bij een baby zijn de tranende oogjes. Ook heeft de baby bij de geboorte opvallend grote ogen.
Bij sommige vormen van glaucoom kunnen acute klachten ontstaan. Hierbij stijgt de oogdruk van het ene op het andere moment enorm. Veel glaucoom patiënten ervaren hierdoor een heftige pijn in, rond- en boven het oog. Ook kun je misselijk worden, gaan braken en een ontzettende hoofdpijn krijgen. Als je op de oogbol drukt dan is deze keihard. Het oog kan er rood en gezwollen uitzien. Je kunt kringen zien of wazig zien en de pupil kan groot zijn. Een glaucoom patiënt kan bij deze zeldzame vorm zoveel pijn voelen en zo ziek zijn dat hij of zij niet meer kan vertellen waar de pijn vandaan komt. Als een patiënt ernstige klachten krijgt dan is de hulp van een arts noodzakelijk. Als het glaucoom niet bekend is kan het zijn dat de arts de aandoening bij deze klachten niet eens herkend.
Risicofactoren glaucoom
Een glaucoom kan een aangeboren aandoening zijn of ontstaan doordat kamerwater niet goed wordt afgevoerd. De oogdruk blijft een risicofactor maar deze is voor een arts moeilijk weer te geven omdat er mensen zijn met een hoge oogdruk die nergens last van hebben en mensen met een normale...