Leefgids.be

De bloeddruk (oftewel tensie) is de vloeistofdruk in het slagadersysteem van het lichaam. De bloeddruk wordt weergegeven door middel van twee kengetallen, de systolische druk (bovendruk) en de diastolische druk (onderdruk) die worden gescheiden door middel van een schuine streep, bijvoorbeeld. RR 120/80 mm Hg. De getallen geven de druk aan in millimeters kwikdruk (met het symbool: mmHg), dat houdt in dat de druk uitgeoefend door een kolom kwik van 120 mm hoogte, tenminste in het eerdere voorbeeld. Een meer wetenschappelijke eenheid om bloeddruk in uit te drukken zou de kilopascal zijn, maar deze wordt om historische redenen tot vandaag de dag niet vaak gebruikt. In bepaalde landen is het gewoon om de bloeddruk in cmHg aan te duiden, dit wil zeggen dat er dus een nul minder wordt genoteerd.

Op het moment dat de bloeddruk rond de 120/80 mm Hg ligt dan is er sprake van een optimale bloeddruk voor een gezond volwassen persoon. In de meeste gevallen echter gaat men uit van een normale bloeddruk wanneer deze minder dan 140/90 mmHg bedraagt. Van een hoge bloeddruk of hypertensie is sprake als deze 160/95 mmHg bedraagt terwijl men spreekt van een lage bloeddruk als de bloeddrukmeter 90/60 mmHg aangeeft. De grenswaarden stijgen naarmate de leeftijd ook toe gaat nemen, en dan met name de bovendruk.

Een lage bloeddruk kan beter als een fysiologische toestand aan worden geduid dan als een echte aandoening. Op het moment dat de bloeddruk te ver daalt (de onderdruk ligt dan beneden de 50 mmHg) wordt er gesproken van hypotensie of lage bloeddruk. Informeel wordt een lage bloeddruk ook vaak beschouwd als een aandoening waarbij deze verlaging van de bloeddruk een risico op flauwvallen *veroorzaakt.

Zowel* een te lage, als de veel vaker voorkomende hoge bloeddruk, kan tot problemen met de gezondheid leiden. De diagnose lage bloeddruk is een sterk cultureel bepaald gegeven: zo worden bijvoorbeeld in een land als Duitsland erg veel medicamenten voorgeschreven voor een te lage bloeddruk, terwijl hetzelfde probleem in veel Engelstalige landen nauwelijks voor lijkt te komen als men enkel naar de medicatie kijkt die hiervoor wordt voorgeschreven aan patiënten.