Het woord puberteit is een afkomstig van het Latijnse pubertas, wat vertaald kan worden als volwassenheid. Puberen wordt in bepaalde gevallen ook als werkwoord gebruikt voor de wijze waarop mensen (en dan met name jongeren) zich af willen zetten tegen de gevestigde orde. Jonge mensen in de puberteit voelen een biologische drang naar zelfstandigheid. Deze drang naar zelfstandigheid zal zich vaak uiten in rebellie tegen onder andere het ouderlijke gezag. Een dergelijke vorm van rebellie wordt eveneens vaak als puberaal gedrag omschreven.
In het verleden werden jongeren rond de tien tot twaalf jaar volwassen (waarschijnlijk ging dit samen met een initiatie-ritueel volgens de eigen cultuur). Vanaf het moment dat de jongens en meisjes in staat bleken te zijn zich voort te kunnen planten werden deze op grond van hun fysieke rijpheid geacht te kunnen voorzien in hun eigen bestaan.
Later in de geschiedenis is de opleiding van de pubers een meer belangrijke rol gaan vervullen om te kunnen overleven en nam de huwbare leeftijd toe. Ook al was iemand reeds geslachtsrijp dan werd men nog niet klaar geacht om kinderen voort te brengen, omdat men nog niet over voldoende financiële middelen beschikte om een eigen gezin te kunnen onderhouden.
Tijdens de puberteit heeft men dus te maken met een heleboel veranderingen zowel op lichamelijk als op geestelijk vlak. Dit kan voor een puber soms erg lastig zijn en men kan dan ook problemen krijgen hiermee. Zo kan men bijvoorbeeld last krijgen van onzekerheid over het uiterlijk of problemen hebben op het gebied van seksualiteit.
Tijdens de puberteit begint immers de interesse te ontstaan in mensen van het geslacht waarmee men eventueel een liefdesrelatie te beginnen. In deze periode van het leven zullende meeste mensen dan ook vaak duidelijkheid krijgen over hun geaardheid. Met name homo’s en lesbiennes kunnen dit vaak lastig vinden.
Hoewel de leeftijd men in de...