Net* als het lichaam bouwstoffen nodig heeft om goed te kunnen functioneren, heeft het ook afbraakproducten nodig om schadelijke stoffen te verwijderen uit het lichaam. Biliburine is zo’n afbraakproduct. In de lever wordt bilirubine omgezet zodat het niet schadelijk is voor ons lichaam. Als we teveel bilirubine hebben kan de lever de werkzaamheden niet aan. Het gevolg is dat er bilirubine achterblijft in het bloed. Bij mensen die een teveel hebben aan bilirubine spreekt men van de ziekte van Gilbert. Voor de ziekte van Gilbert zelf is geen behandeling nodig. Ontstaat geelzucht door de ziekte van Gilbert dan wordt de geelzucht wel behandeld. Men kan dus wel de symptomen behandelen maar niet de ziekte die dit veroorzaakt.
De geelzucht die door de ziekte van Gilbert ontstaat kan een lichte- maar ook een zware vorm hebben. De lever ondervindt geen schadelijke gevolgen door de geelzucht. Heeft men geelzucht als gevolg van de ziekte van Gilbert dan is men vaak vermoeid, ook hebben veel van deze geelzucht patiënten last van buikpijn. De ziekte van Gilbert komt niet heel vaak voor. Bij ongeveer vijf procent van de mensen is deze aandoening bekend. Natuurlijk zijn er daarnaast nog mensen bij wie de ziekte van Gilbert nog niet ontdekt is, of bij wie de ziekte nooit ontdekt zal worden. Ongeveer een vierde deel van de mensen met de ziekte van Gilbert krijgt een lichte- of zware vorm van geelzucht. Een gezonde eet- en leefstijl zijn hierbij bepalend.