Zo is er op de eerste plaats de liesbreuk die aan is geboren en welke ontstaan is doordat de processus vaginalis peritonei niet is gesloten. Andere vormen van de liesbreuk zijn de directe die via de achterwand van het lieskanaal wordt gevormd en achter de annulus epigastrica inferior langs, de indirecte liesbreuk welke door de annulus inguinalis in het lieskanaal terechtkomt dat richting het scrotum loopt en voor de annulus epigastrica inferior langsloopt en tenslotte de hernia femoralis. Deze laatste is de poort waar de grote bloedvaten door naar het been lopen.
De patiënt (in de meeste gevallen betreft het een man) merkt een bobbel in de lies op welke opkomt bij persen en (in het begin stadium) teruggaat wanneer men hiermee stopt of wanneer men is gaan liggen. Later kan de patiënt de bobbel vaak zelf terugduwen.
Een liesbreuk kan diverse oorzaken hebben. In veel gevallen is er sprake van een verzwakte van de buikwand. Dit kan zowel aan zijn geboren maar ook het resultaat zijn van zwaar tillen, overgewicht, problemen met de stoelgang of vaak moeten hoesten. Zelfs het gedurende en lange tijd spelen van blaasinstrumenten zal de kans op het krijgen van een liesbreuk vergroten. Eveneens een wijd lieskanaal kan aanleiding zijn voor het ontstaan van een breuk. Bij vrouwen komen liesbreuken aanzienlijk minder frequent voor.
Een liesbreuk gaat dikwijls samen met een zeker ongemak, zoals een zeurderig gevoel in de liesstreek. Maar dikwijls eveneens heeft een patiënt geen klachent. Bij het beklemd raken van de inhoud van de breukzak bij de breukpoort, het meest smalle deel, treedt er door het afknellen van de bloedvaten een hevige pijn op; dit is dan ook als een medisch spoedgeval te beschouwen omdat er gangreen en necrose van de darmwand kan optreden.