Leefgids.be

Met voedselvergiftiging wordt in de meeste gevallen een toestand van ziekte bedoeld welke is veroorzaakt door het nuttigen van eten, waarin zich een ziekmakende of giftige stof bevindt. Het eten van bewust door andere personen vergiftigd voedsel of het nuttigen van producten waarvan bekend is dat deze giftig zijn betreft geen voedselvergiftiging in deze betekenis.

Bij een bacteriële voedselvergiftiging worden de klachten en symptomen, in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht, niet door de bacterie zelf veroorzaakt, maar door gifstoffen (toxines) welke deze bacterie produceert. Deze gifstoffen kunnen nog in het voedsel aanwezig zijn, ook al zijn de bacteriën zelf reeds gedood (bijvoorbeeld doordat het voedsel is gekookt). Wanneer de symptomen door de bacteriën zelf veroorzaakt worden dan is er sprake van een voedselinfectie in plaats van een voedselvergiftiging. Voorbeelden van bacteriële voedselvergiftiging zijn: diarree die veroorzaakt is door gifstoffen die gevormd zijn door Bacillus cereus in opgewarmde pasta of rijst, botulisme die veroorzaakt wordt door een eiwit dat door de bacterie Clostridium botulinum wordt gevormd en braken ten gevolge van gifstoffen die gevormd zijn door Staphylococcus aureus. (met name bacteriën zoals Salmonella en Escherichia coli veroorzaken *voedselinfecties.)

In* de meeste gevallen heeft een bacteriële voedselvergiftiging niets te maken met bederf, het product ziet er in zo’n geval nog normaal uit en ruikt eveneens zoals dat hoort. Overige typen voedselvergiftiging worden door natuurlijke gifstoffen veroorzaakt welke in het voedsel terecht zijn gekomen vanuit algen, schimmels of *planten.

Veel* schimmels maken gifstoffen (mycotoxines) welke in een product doordringen en dus aanwezig kunnen zijn, zonder dat de schimmel zelf te zien is. Een voorbeeld hiervan zijn aflatoxines die voorkomen in pinda’s. Algen kunnen bij warm weer erg snel groeien en bepaalde soorten maken dan gifstoffen aan. Deze kunnen door schelpdieren op worden genomen. Bij het eten van deze schelpdieren ontstaan vergiftigingsverschijnselen. Verschillende planten vormen eveneens gifstoffen, welke in bepaalde gevallen eveneens tot vergiftigingsverschijnselen kunnen leiden.

Vaak treden symptomen binnen een paar uur op, soms na een dag, terwijl bepaalde mycotoxines niet meteen giftig zijn, maar pas op lange termijn gaan werken. Vaak begint dit met misselijkheid en braken, later door diarree gevolgd.